Over maten en gewichten ofte “Den draad van Ariadne.”

Eerder deze maand kon Ued. een verslagje lezen over het “kunstboomproject” dat het stadsbestuur wou sponsoren om een totaal nieuwe,  hypermoderne, nooit eerder geziene, uniek-creatieve,  megalomane doorsteek tussen de Beverstraat en het retailcomplex “Ninia” te verfraaien. Kostprijs van de onteigening van het “Huis Watté”  kostte de Ninovieter  1.065.000,- €. Toch geen klein akkefietje dacht Barbertje. Edoch: eens het gat geslagen van de Beverstraat richting Ninia, moest er toch wel enige creativiteit aan de dag worden gelegd. En….  daar is de O-VLD zeer sterk in.  Creativiteit spuit letterlijk àlle spuigaten uit. Normaliter wordt dat meestal bedekt met de “Mantel der Liefde”, maar cupido heeft soms ook grenzen waartegen hij aanloopt.

Het stadsbestuur deed nóg maar eens waar het zeer sterk in is, het “onder-de-tafel-arrangeren” van afspraken in achterafkamertjes ver van het zicht der Ninoofse plebeeërs, waardoor bevriende politieke geestgenoten een “holletje” voor hebben en zonder discussie “als beste keus” uit de selectie komen  uit een wedstrijd die nooit werd uitgeschreven. De theorieën van ene John Locke (1632-1704) werden in de loop der jaren beschouwd als naslagwerk bij uitstek van het Liberaal Denken. Met de werkwijze van gunning van dit “kunstwerk” heeft dé liberaal filosoof echter weinig of niets te maken. Hierbij gaat onze label-machine eerder denken aan favoritisme

Wat wil het verhaal? Ene zekere Ninovieter, William Arijs, prees zichzelf de hemel in en zag een kans om een graantje (of tien) mee te pikken door zijn unieke, zonder voorgaande ultra-kunstzinnige creaties “in the picture” te plaatsen waardoor hij vóór het uitschrijven van enige wedstrijd, zijn kunstwerk als beste (enige inzending) bekroond zag worden. Gesteund door het liedje van Bart Peeters “Iemand moet het zijn. En persoonlijk had ik toch aan mij gedacht….” Kleinkunst en vormgeving, men zou er zowaar van smelten. Monopolie is een boeiend gezelschapsspel, maar in deze context riekt het toch eerder naar nepotisme! Het prototype-unieke kunstwerk werd op zijn merites onthaald als het nec-plus-ultra aller inzendingen. Lijkt me niet zo moeilijk dacht Barbertje. Immers:  In het land der blinden is éénoog koning. En zie! Dat kwam ook ter ore van de Gouverneur van Oost-Vlaanderen -nochtans ook van O-Vld-signatuur. De gouverneur (Carina Van Cauter) verwees de manier van handelen naar de prullenmand. Letterlijk een nietig-verklaring van de beslissing van het Ninoofse stadsbestuur. Hoeveel pech kan je niet hebben?…Totnogtoe niet al te veel nieuws onder de zon. Je kon het relaas van deze onverkwikkelijke handelswijze eerder lezen in een vorig verslag van mijn hand.

Herhaling dus, hoor ik je luidop denken. Toch niet. Het vorige verslag : Gouverneur vernietigt besluit van het college van Burgemeester en Schepenen, sloot oorspronkelijk TWEE foto’s in. Eentje van die zogenaamde “kunstboom” die zijn evenknie niet kende en een andere foto van de fietshouders ( Zie voornoemd artikel). Die tekst stond nog geen 12 uur op de website https://forzaninove.be of de kunstenaar himself pleegde een telefoontje naar ALLE oppositiepartijen waarbij hij eiste dat de foto van die kunstboom diende verwijderd op straffe van klacht i.v.m. schending van de privacy van de kunstenaar. Brave lieden als we zijn haalden de gewraakte foto off-line . De kunstenaar beloofde een foto van de “echte” kunstboom te bezorgen. Alle begrip voor het eventuele misverstand. Mensen zijn immers misselijk. Intussen zijn al een kleine tweetal weken verstreken en van de belofte om een foto van de “echte” kunstboom te kunnen publiceren is nog steeds NIETS in huis gekomen en kregen we vanwege de kunstenaar geen teken van leven. Wat doet een mens dan? Misschien zelf wat rondneuzen op het “WorldWideWeb” tot we ons een hoedje verschrikken!

1/ Een bestaat een heus BOS van Kunstbomen die permanent tentoongesteld worden in het “Getty-museum” in Los Angeles (USA) zoals ook in een of ander museum in Signapore.

2/De schending van de vermeende privacy geldt blijkbaar niet voor de “staatszender” Ninofmedia waarin de onvolprezen artiest open en bloot een pak méér privacy te grabbel gooit. In afwachting van de juiste foto vinden wij het niet meer dan normaal de lezers te vergasten op de foto die eerst gepubliceerd werd om dan met een lege doos achter te blijven. Sorry meneer Arijs: Afspraken zijn er om nageleefd te worden. En intussen is wel overduidelijk dat u de gemaakte afspraken naast je neerlegt. Dhr Arijs zal niet meer moeten proberen om zijn uniek-artistieke-creatie te slijten aan deze-man-met –open-oog-in-Gods-natuur. Daarvoor is hij een klein beetje te laat. Misschien hadden ze dat in “het “Goevernement” ook al door. Voor alle duidelijkheid: hier wordt niet beweerd dat de kunstenaar plagiaat pleegde. Wat wél als statement wordt gemaakt is dat er toch wel enige gelijkenis bestaat tussen het aangekochte kunstwerk door de Stad Ninove en wat op het WWW werd gevonden.

Als besluit kan gesteld worden dat deze kunstwerksaga ab initio onder een slecht gesternte werd geboren. Niet in het minst door het geklungel en gestuntel. En wie zit er met de gebakken peren? Juist! Stadsbestuur Ninove en de kunstenaar zelf. Er bestaat zo een volkswijsheid die zegt: Als je geschoren wordt moet je stil zitten!
Een nadenkertje: Deze week hoorde ik op TVO dat het Geraardsbergse Abdijpark een metamorfose onderging. Kostprijs 1.500.000€ (voor een heel park!) De “doorsteek” : aankoop(1.065.000€) afbraak en voorlopige kosten (kunstwerk 100.000€)
Blijft natuurlijk “la question “Jambon”” op welke manier de twee protagonisten van dit verhaal uit het labyrint van halve waarheden en hele leugens zullen weten te ontsnappen! Misschien eens vragen aan de mythologische Ariadne als die tenminste nog voldoende “sajet” over heeft om uit dit mysterieuze quasi onontwarbare kluwen te ontsnappen. Hogere machten dienen aangesproken vrees ik.

Dirk Van Herreweghe
Hoofdredacteur